Sveti grad - Dolina kraljeva /13/

Crkva Svetog Nikole

Ta mermerna studenička crkva postala je zavet dinastije Nemanjića.  Sveti Grad !

Stefan Nemanja ju je podigao kao treću u nizu posle Đurđervih stupova i Bogorodične crkve u Toplici. Studenica je odmah dobila najviši rang kao mesto njegove buduće grobnice. Zahvaljujući ogromnom, ugledu koji je imao za života i kultu koji je stvoren iza njegove smrti, Nemanjina volja je poštovana i u potonjim vremenima. 

Igmani crkve, koje je ustiličavao sam Kralj, bili su najstariji između ovih igumana. Studenički tipik, odnosno pravila monaškog života, u raznim poveljama su se jednostavno iskazivali rečima:„Kao u Studenici...“

Sveti Sava je  mošti Stefana Nemanje iz Hilandara preneo u Studenicu i izmirio oko prestola zavađenu braću Stefana i Vukana. Zatim je u njoj sahranio oca i svoju majku Anastasiju Nemanjić.

Stefan Nemanjić - Prvovenčani srpski kralj je 7. oktobra 1228. godine takođe sahranjen u Studenici. Nešto kasnije uz samog Nemanju sahranjen je i veliki knez Vukan, kao i prvi iguman studenički, Dionisije. Radoslav, sin Stefanov, srpski kralj koga je vizantijski car proterao iz zemlje i oduzeo mu ženu, vizantijsku princezu, takođe je ovde pokopan.

Svaki od srpskih vladara je u manastirskim zidinama ostavljao svoj trag. Stefan Prvovenčani je podigao crkvu svetog Nikole, Radoslav veliku pripratu a kralj Milutin crkvu Joakima i Ane Manastir Studenica je imao četrnaest crkava: Svetog Dimitrija, Svetog Đorđa, Bogorodice, Vaznesenja Hristovog, Blagoveštenja... Niko nikada nije utvrdio  ko je sve od srpskih kraljeva podizao ove građevine.

Ali, jedno je sigurno. Studenica nije manastir. Nije ni Sveti grad. Studenica je država u državi i mrtvo kraljevstvo, ostavljeno nama da ga branimo. Ovakvo mesto, kao ovo u Ibarskoj klisuri, postoji još samo u delti reke Nil.

U dolini egipatskih kraljeva!